آن روزها که  بیهوده گذشتی از خویش      شده ســر ســـوخته چوبــــی به قوطیک خویش

روشن نکند تاریکی شب را  دگــــر هیچ     کبریت ســـر ســوخته جمـع در قوطیک خویش

آلوده کند سر و رویت ، جمع مکن بیش      تو که بیهوده گشیدی کبریت ز زندگانی خویش

 

 

 

ادامه مطلب

نوشته شده در شنبه 8 فروردين 1394برچسب:روزهای رفته , تباهی , روز چوبی , سوخته , خاطرات , بیهودگی ,ساعت 22:30 توسط